021 Tot de jaren ’80 domineerden Amerikaanse hardlopers het afstandslopen. Daarna was het de beurt aan de Afrikaanse lopers. Hun hegemonie duurt nu al meer dan dertig jaar. Topcoach Terrence Mahon van de Mammoth Track Club heeft als missie om het Amerikaanse afstandslopen weer terug te brengen naar de wereldtop. Run2Day magazine sprak met deze perfectionist: over afkoelen in ijskoude bergbeekjes, voetbreuken door zonnecrème en olifanten die verjaagd moeten worden. Inmiddels is het Amerikaanse afstandslopen op weg om weer een ‘powerhouse’ te worden - al is het de vraag of de Ethiopische en Keniaanse hardlopers ooit in te halen zijn. ‘We hebben veel vooruitgang geboekt. Als Mammoth Track Club, maar ook over de hele linie. In de VS hebben we nu bijvoorbeeld zeven vrouwen die de 800 meter onder de twee minuten lopen.’ Aan het woord is coach Terrence Mahon (1970): benaderbaar, vlot sprekend en duidelijk gewend om interviews te geven. Als hoofdcoach van de Mammoth Track Club (MTC), atletiekclub en hardloopinstituut voor toploper Alberto Salazar (drievoudig winnaar van de New York Marathon) geldt hij als een van de topcoaches van het Amerikaanse afstandslopen. In een oogstrelend Californisch berglandschap combineert de voormalige student Engels en filosofie the science of training met the art of coaching. Geen kilometers, maar tijd Zijn atleten trainen doorgaans twee keer per dag. Met de belangrijkste training in de ochtend, gevolgd door een herstelloop ’s middags. ‘Wij trainen in tijd, niet in afstand,’ zegt hij. ‘Niet het aantal kilometers geeft zelfvertrouwen, maar het feit dat je in staat bent om je work-outs goed uit te voeren.’ Naast duurlopen en tempolopen is intervaltraining (‘repeats’) essentieel voor de training van marathonlopers, zegt hij. Mahon vindt het belangrijk dat deze op 90-93% van de maximale hartslag plaatsvinden, dus niet maximaal. Mahon: ‘We gaan niet tot het uiterste. Doel is het kweken van een anaerobe reserve voor een extreem aerobe afstand als de marathon. (Zie ook kader: Verschillende energiesystemen.) Dankzij intervals kan het hart bloed en zuurstof efficiënter rondpompen en lactaat sneller opruimen. Ook worden meer spieren efficiënt gebruikt; en dat komt je in de laatste fase van de marathon goed van pas.’ En waarom traint Mahon op de weg? ‘Als je wedstrijden op de weg loopt, moet je gewend zijn aan dat type ondergrond, met z’n hardheid en oneffenheden,’ klinkt het nuchter. Hij vertelt er niet bij dat zijn MTC (nog) niet over een eigen atletiekbaan beschikt. Trainen op hoogte Eigenlijk begon het met fysioloog en legendarisch coach Joe Vigil. Hij was het die Mahon bijbracht hoe je wetenschap integreert in trainingsprogramma’s voor atleten. Vigil is medeoprichter van Team Running USA, de voorloper van MTC. Mahon leerde van Vigil alles over fysiologie, voeding, biomechanica, psychologie en energiesystemen. (Zie ook kader: Verschillende energiesystemen.) Samen met een team van coaches streeft Mahon ernaar om zijn atleten naar een hoger plan te tillen. Die groep bestaat uit circa twaalf hardlopers, variërend van 800-meterspecialisten tot marathonlopers. Zijn werkterrein: Mammoth Lakes, gelegen op ca. 2660 meter hoogte. Zelf beschouwt hij die hoogte niet als iets bijzonders. ‘Het is een stressfactor voor het lichaam, net zoals een heuvel omhoog rennen of gewichtstraining.’ Bovendien is hoogtetraining inmiddels de gewoonste zaak van de wereld voor hardlopers. Het verschil: de MTC-lopers wonen permanent op hoogte. ‘Dezelfde hoogte waarop Keniaanse en Ethiopische hardlopers trainen,’ aldus Mahon. ‘We gaan niet tot het uiterste. Doel is het kweken van een aerobe reserve voor een extreem aerobe afstand als de marathon’ Pagina 20
Pagina 22Scoor meer met een online winkel in uw uitgaves. Velen gingen u voor en publiceerden maandbladen online.
Run2Day Magazine